نشود فاش کسی آنچه میان من و تست

تا اشارات نظر نامه رسان من و تست

 

گوش کن با لب خاموش سخن می گویم

پاسخم گو به نگاهی که زبان من و تست

 

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید

حالیا چشم جهانی نگران من و تست

 

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید

همه جا زمزمه ی عشق نهان من و تست

گو بهار دل و جان باش وخزان باش،ارنه

ای بسا باغ و بهاران که خزان من و تست

 

این همه قصه ی فردوس و تمنای بهشت

گفتگویی و خیالی ز جهان من و تست

 

نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل

هر کجا نامه ی عشق است نشان من و تست 

 

سایه ز آتشکده ی ماست فروغ مه ومهر

وه ازین آتش روشن که به جان من و تست...

 

نوشته شده در یکشنبه 88/12/23ساعت 9:47 صبح توسط الماس نظرات ( ) |